- Written by Σπύρος Πέττας
Μια αναδρομή στα καλύτερα χρόνια του Kimi Mathias Raikkonen του τελευταίου μάγου του τιμονιού και παγκόσμιου πρωταθλητή με Ferrari το 2007 που αποχωρεί στο τέλος της χρονιάς από την ενεργό δράση. Συν μια ενδελεχής ανάλυση στο οδηγικό του στιλ που κυριολεκτικά εκπλήσσει...
του Σπύρου Πέττα
“O Kimi όπως αποδεικνύει η τηλεμετρία είναι πιο γρήγορος στις κινήσεις του και από τον Senna και από τον Schumacher. Είναι κυριολεκτικά φαινόμενο”. Έτσι μαρτυρούσαν μ' ένα στόμα μια φωνή οι μηχανικοί της McLaren και της Ferrari που δούλεψαν μαζί με τον Φινλανδό παγκόσμιο πρωταθλητή του 2007.
Και αυτό μαρτυρά πολλά, καθώς οι Senna και Schumacher υπήρξαν οι κορυφαίοι της γενιάς τους. Το 2007 με τη φαινομενική Ferrari F2007 των Νικόλα Τομπάζη και Aldo Costa ο Kimi κατάφερε να νικήσει τον Alonso στο απόγειό του, το φαινόμενο Hamilton σε ένα μοναδικό ντεμπούτο και τον Massa. Κατάφερε να το κάνει για τους πρώτους δύο με ένα μόλις βαθμό διαφορά και αυτό μαρτυρά την τιτανομαχία που διαδραματίσθηκε εκείνη την επεισοδιακή χρονιά υπό τη σκιά του σκανδάλου Stepneygate.
Μια από τις μεγάλες δυνάμεις του Kimi είναι ότι δεν τον νοιάζει τι γνώμη έχουν οι άλλοι γι' αυτόν, καθώς και ότι δεν το βάζει ποτέ κάτω και πιστεύει ακράδαντα στον εαυτό του. Έχει απλή σκέψη και λιτό λόγο. “Δε μιλάει αλλά πατάει γκάζι. Τον λατρεύω” είχε πει γι' αυτόν ο προκάτοχός του και πολύ μεγάλος οδηγός με τη δική του σειρά, Mika Hakkinen. “Έχει ένα ταλέντο θείο δώρο και τα συναισθήματα ενός παγιοκαταψύκτη” είχε δηλώσει γι' αυτόν ο αμίμητος Niki Lauda.
Στο ντεμπούτο του στη Formula 1 το 2001, έπειτα από εικοσιτρείς μόλις αγώνες σε κατώτερες εκπαιδευτικές Formulae, όπως η Formula Renault, έκανε πάταγο. Ξεχώρισε για πρώτη φορά στο testing session του Mugello με Sauber Ferrari εντυπωσιάζοντας τον Michael Schumacher και ήταν η πρώτη φορά που διαβάσαμε το όνομά του στη Gazzetta dello Sport. Υπό καθεστώς μεγάλου σκεπτικισμού, καθώς οι εικοσιτρείς αυτοί αγώνες δεν αποτελούσαν δα και καμιά σημαντική εμπειρία κάνει τον άθλο στο ντεμπούτο του στη Μελβούρνη κατακτώντας μια εξαίσια τέταρτη θέση.
Η χρονιά κινείται σε εξαιρετικούς ρυθμούς και ο Ron Dennis της McLaren Mercedes, που πάντοτε ήξερε τί ήθελε όσον αφορά τους οδηγούς του και αμέσως τους έπαιρνε, τον “αρπάζει” από τον Peter Sauber. Με το ασημί μονοθέσιο το 2002 κυριαρχεί στη Γαλλία στο Magny Cours, αλλά πατάει λάδια στο “hairpin” έχει μια έξοδο και η νίκη χαρίζεται στον Schumacher που έτσι στέφεται παγκόσμιος πρωταθλητής έξι αγώνες πριν το τέλος ισοφαρίζοντας σε τίτλους τον μυθικό Fangio με πέντε τίτλους.
Το 2003 στη Μαλαισία ο ήρωάς μας κυριαρχεί εκμεταλλευόμενος άριστα την ανωτερότητα των ελαστικών της Michelin στη “λαστιχοφάγο” άσφαλτο της Sepang και κατακτά μια λαμπρή νίκη, την πρώτη του. Θα διεκδικήσει τον τίτλο με την McLaren MP4/17 D Mercedes, μέχρι στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς, αλλά αυτός θα πάει για τρεις μόλις βαθμούς στον Schumacher με την ανώτερη στις ταχείες πίστες Ferrari F2003 GA με το πολύ μακρύ μεταξόνιο.
Το 2004 νικά στο Spa, όπου τα επόμενα χρόνια κυριαρχεί. Γενικά σε “ρευστές” πίστες με ταχείες καμπές ξεχωρίζει από τους αντιπάλους του. Το 2005 κατακτά 7 νίκες και νικά έναν διόλου ευκαταφρόνητο αντίπαλο όπως ο Montoya αλλά ο τίτλος πάει στον Alonso με τη Renault.
ΤΟ 2007
Εκείνη τη χρονιά παίρνει τη μεγάλη μεταγραφή στη Ferrari με ομόσταβλο τον Felipe Massa. Ξεκινά εκπληκτικά κυριαρχώντας στη Μελβούρνη και η συνέχεια είναι ανάλογη με πέντε ακόμη νίκες και τον τίτλο. Στη Σαγκάη πιέζει τον Hamilton και τον νικά οδηγώντας τον στο λάθος. Η Ferrari του Todt από τη μεριά της αποδεικνύει ότι μπορεί να νικήσει και χωρίς τον Schumacher. “Είμαι τόσο χαρούμενος που σχεδόν πονάω” δηλώνει ο απίθανος Φινλανδός μετά το κατόρθωμά του.
Το 2008 η Ferrari επιλέγει τον Massa πολύ λανθασμένα για νούμερο ένα οδηγό και ο τίτλος χάνεται. Επίσης, ο ουσιαστικά “λίγος” (πάντοτε το λέγαμε) Stefano Domenicali επιλέγει τον Alonso στη θέση του Kimi για το 2010 και ο Φινλανδός πέφτει σε κατάθλιψη και το ρίχνει στο ποτό. Νικά ωστόσο το 2009 μαγικά, εκμεταλλευόμενος και την τελευταία ικμάδα του νεότευκτου Kers, στο Spa τον Fisichela.
Το 2010 και το 2011 είναι τα πέτρινα χρόνια. Πολύ... πιώμα και λίγο WRC και NASCAR. Επίσης χωρίζει με την πανέμορφη ξανθιά Μις Σκανδιναβία Jenny Dahlman και μένει μόνος για αρκετό καιρό μέχρι να γνωρίσει την επίσης πανέμορφη μελαχρινή Mintu που του χαρίζει δύο παιδιά και την οικογενειακή γαλήνη. Έτσι το 2012 επιστρέφει στη Formula 1 με τη Lotus Renault και παίρνει μια μεγάλη νίκη στο Abu Dabi επί του Alonso. Το 2013 ξεκινά με νίκη στη Μελβούρνη και γενικά με την άρτια αεροδυναμικά Lotus κάνει απίθανα πράγματα.
Το 2014 έρχεται η δίκαιη επιστροφή στη Ferrari. Τα μονοθέσια δεν είναι ανταγωνιστικά και νικά μόλις το 2018 τον Hamilton στο Austin. Γενικά σε πίστες όπως η αμερικανική με καμπές διαπρέπει.
Το 2019 πάει στην Alfa Romeo την οποία ανεβάζει και με την οποία μάχεται μέχρι και σήμερα. Πριν λίγες μέρες ανακοίνωσε ότι αποχωρεί στο τέλος του 2021 από την ενεργό δράση και αφήνει ένα μεγάλο κενό και πολλή στεναχώρια σε όλους εμάς τους οπαδούς του.
FREESTYLE GENIOUS
Ο Kimi επιδίδεται σε αστραπιαίες τοποθετήσεις με το τιμόνι στην είσοδο της στροφής και γενικά υπήρξε ένας πολύ μεγάλος καλλιτέχνης του τιμονιού “κεντώντας” με το βολάν. Επίσης υπήρξε μεγάλος άσσος στη βροχή...
Addio Grande Kimi. Θα μας λείψεις πολύ ιπτάμενε Φινλανδέ “μόρτη”...
- Written by Σπύρος Πέττας
Αφιέρωμα
«Έχω συνηθίσει να βλέπω τους άλλους να κάνουν την είσοδό τους στη Formula 1 μετά απο μένα και να παίρνουν νίκες και πρωτάθλημα»!
Το πικρόχολο σχόλιο ανήκει στον Ζαν Αλεζί, που το πηγαίο ταλέντο του ανταμοίφθηκε, στη Formula 1, με μια μόλις νίκη, αλλά και 28 τερματισμούς στο βάθρο, νούμερο διόλου ευκαταφρόνητο. Ο Γαλλοϊταλός έχει να επιδείξει και τον τίτλο της Formula 3000 του 1989. Το 1995, μάλιστα, έγινε ο πρώτος πρωταθλητής της F3000 που νίκησε και Grand Prix της Formula 1.
Μιλάμε για έναν πιλότο που συχνά αντέστρεφε τους νόμους της φυσικής και των πιθανοτήτων, όπως ακριβώς έκανε και το παιδικό του είδωλο, ο Ζιλ Βιλνέβ...
- Written by Σπύρος Πέττας
“Δεν ήταν ατύχημα ήταν βλάβη”!
O Αυστριακός “Φοίνικας” έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 70 ετών αφήνοντας έναν πολύ μεγάλο θρύλο πίσω του. Προσπαθούμε να τον θυμηθούμε στα καλύτερά του...
- Written by Σπύρος Πέττας
O πρίγκηπας της καταστροφής... Ενα συλλεκτικό αφιέρωμα στον άνθρωπο του οποίου τα έργα και οι ημέρες σημάδεψαν τα τέλη της δεκαετίας του ’70 και τις αρχές αυτής του ’80 για τη Formula 1. Ο aviateur Ζιλ Βιλνέβ ζωντανεύει ξανά μέσα από τις παρακάτω γραμμές...
Page 1 of 2